Veteranen
© copyright s.v.Tivoli

Veteranenfeest oktober 2014

DAMES(MID-)DAGJE UIT!

Het was alweer jaren geleden dat de dames van het huidige veteranenteam ’n dagje met elkaar op pad gingen, maar door ’n initiatief van Ria en Celesty is het er nu maar weer ’s, na lange tijd, van gekomen. Vroeger gingen we eigenlijk elk jaar en dat hadden we ook hard nodig…..Nee, nee…… NIET om het over onze mannen te hebben……..juist niet! Gewoon lol hebben en lekker eten en drinken met elkaar. Op 4 oktober j.l. was het zover en omdat er ’s avonds al een feestje in de kantine gepland stond, was de afspraak om ’s middags iets te gaan doen met de dames en dan daarna “op naar de kantine” om samen met de mannen verder te feesten. Ria en Celesty hadden dus het initiatief genomen en via email gevraagd wie er mee wilde en mee kon. Na die inventarisatie volgende ’n mail met instructies …..en nog één ……..en …….nog één. We moesten paspoort meenemen, zwemkleding, slippers, zaklamp, paperclips en weet ik allemaal niet wat nog. Omdat ’n aantal dames blijkbaar Ria en Celesty heel serieus nemen (daar bega je al de eerste fout)……..kwamen er ’n aantal geheel bepakt en bezakt aan bij de benzinepomp op de Bonifaciuslaan. Vandaar werd er in een flink tempo naar de stad gefietst en de organisatie had ook ’n gemotoriseerde “bezembrommer” geregeld. Die hoefde gelukkig niet in actie te komen en dus ook niemand te duwen, trekken etc. In de stad aangekomen, bleek de “bezembrommer” wel in actie te komen en begon te brommen dat we niet bij de Blob moesten parkeren, maar onder het station, omdat de “bezembrommer” niet in Blobfietsparkeerkelder (mooi woord voor Wordfeud) mocht. Maar in de fietskelder bij het station dus ook niet, dus niemand begreep waarom die “bezembrommerbestuurster”(ook mooi!!) was gaan brommen. Afin……..de organisatie was gelukkig in degelijke handen en het betaalprobleem werd keurig netjes opgelost. Door Celesty en Ria werden we vervolgens de stationshal ingestuurd en aldaar kregen we wat attributen: ’n gouden kroontje en ’n snoepzak. Dus meteen met z’n allen op de foto dan maar! Na een schijnbeweging van Ria in de richting van de perrons liepen we het station weer uit. We gingen naar het stationsplein en werden daar bij “D’n Bolle Boel” ontvangen. Nadat we eerst ’n grote groep mannen, die op “vrijgezellenfeest” waren, hadden weggekeken van het terras konden we mooi met z’n tienen buiten zitten en begonnen we met ’n drankje. Het was zowaar ook nog mooi weer……goed geregeld Celesty en Ria……toppie! Toen het “natje” net door de keel was, werden we alweer naar binnen gedirigeerd en werd ons, min of meer, verteld wat de bedoeling was. Er werden 2 groepen gemaakt: Groep Celesty met Sjan, Ans, Mieke en Ine en Groep Ria met Franka, Marijke, Franka en Anja Elke groep kreeg vervolgens een flink aantal opdrachten mee, blijkbaar ’n spel dat ook van de tv bekend is: Crazy88?????? Nooit van gehoord! Schrikken dus……want wat we allemaal niet moesten gaan doen……ik dacht bijna……..”waren de mannen maar hier!!!!” (is op eerdere damesdagjes uit nog nooit in ons opgekomen). Maar goed ……de opdrachten werden besproken en er kwamen al meteen goede ideeën boven drijven. Ik kan alleen maar verslag doen van de “groep Celesty”, want daar zat ik in. De eerste opdracht die we uitvoerden, was: “eet 3 rauwe eieren”. Omdat we gelukkig niet allemaal “blond” zijn, bedachten we dat er niet bij stond wat voor eieren. Wij dus naar de AH en aldaar “kindersurprise T3” gekocht en die werden rauw verslonden door Mieke, Ans en Sjan. Zo……..eerste opdracht afgewerkt…..op naar nummer 2. We moesten op ’n druk plein ‘n “radslag” maken. We zijn helaas niet meer de jongsten, dus niemand wilde het riskeren om botten en/of spieren te breken, kneuzen, kwetsen of zoiets. Maar ook hier bedachten we weer ’n goede oplossing: er stond niet bij dat we dat zelf moesten doen. Dus met z’n vijven op ’n moeder met kinderen gedoken en ’n meisje van ’n jaar op 10 omgekocht met één van de snoepzakken. Ze maakte ’n prachtige radslag….joepie….weer ’n opdracht gedaan. Meteen hierna zagen we in de Piazza 2 DJ’s staan en omdat één van de opdrachten ook was om aan iemand zijn telefoonnummer te ontfutselen en Sjan ook wel zag dat daar ’n hele knappe, charmante jongen bij was, dwong ze hem om aan haar zijn telefoonnummer te geven. Ondertussen waren wij lekker aan het “jammen” en bleven er eindelijk mensen staan om de geweldige, door ons gejammde, muziek te beluisteren…..helaas was dit geen opdracht, maar opdracht 3 was dus wel vervuld. Maar we konden hier ook meteen opdracht 4 afwerken en die was dat we “iemand ’n ongewoon compliment moesten geven”. Nou dat was dus ’n makke met 2 van die leuke, knappe, charmante, jonge jongens. Jongens, jongens wat hebben we ze gecharmeerd en gecomplimenteerd. Hierna op naar de H&M alwaar wij opdracht 5 wilde afwerken “bellen naar Zuid-Afrika met iemand anders’ telefoon. Moeder Ans dacht haar dochter aan het werk te treffen bij H&M, maar die was vrij……..moeders: wel ’n beetje bij houden wanneer ze werken hè. Dus helaas konden we niet met Yvonne ’s telefoon naar haar schoonfamilie in Zuid- Afrika bellen. Maar wat ’n geluk hadden we ………er liepen 2 Zuid-Afrikaans uitziende dames in de H&M en Celesty mocht met de telefoon van één van hen dus ff naar de moeder van één van deze dames in Zuid-Afrika bellen. Hierna hadden we de opdracht om “in ’n etalage te gaan staan als etalagepoppen en een passant te laten schrikken”. Zo gezegd zo gedaan: Ine en Ans stonden “stokstijf” te poseren en de man die argeloos langsliep die schrok zodanig (wij hopen natuurlijk van onze bewegingen en niet van iets anders…….) dat ie gewoon ’n soort sprongetje maakte. Toen iedereen weer gereanimeerd en bijgekomen was, togen we naar de “Jamin” om ’n dropveter in te slaan, maar helaas was dit een nog al dik exemplaar en Celesty heeft maar ’n klein neusje en daar moest ie dus doorheen. Gelukkig lukte dat met het nodige kunst- en vliegwerk zullen we maar zeggen. Inmiddels zijn we bij opdracht 8 beland: “bedenk ’n nieuw scheldwoord”……nou da’s gelukt, maar ’t was zo lang dat ik het niet meer uit mijn hoofd weet en bovendien is het niet iets voor in zo’n net clubblad als dat van Tivoli, maar….wat ik me nog wel kan herinneren is het gezicht dat Ans er bij trok toen ze het op camera vastlegde………”ge zout er schrik van krijge!!!!!”. Onze volgende opdracht was dat we bij ’n kapper moesten gaan helpen met knippen. Bij kapsalon Lenie op de Nieuwstraat werden we allerhartelijkst ontvangen en Ans heeft van “een niets vermoedende klant” vervolgens ’n stukje haar afgeknipt. Meteen hier achteraan konden we de volgende opdracht 9 uitvoeren en die had wel wat temperamentvol overleg nodig en de heer des huizes was dus niet echt slim, door de deur al open te doen met ’n kommetje suiker in de hand…….hmmmm……mannen! Dus opnieuw aangebeld, deur opgehouden (Niet met de HANDEN op het glas!!!!!!) en toen ging de meneer dus netjes, geheel spontaan, ’n kommetje suiker halen. Onze laatste opdracht konden wij uitvoeren met behulp van de mannen van het vrijgezellenfeestje, die we van te voren van het terras hadden “afgekeken”. Zij schrokken zich dus kapot toen ze ons zagen aan komen bij de Irish Pub, maar tegen onze overtuigingskracht konden ze niet op. Nadat er ’n deal was gesloten over ’n opdracht die de aanstaande bruidegom moest uitvoeren, werd Celesy eerst in een dirndljurk gehesen en vervolgens hebben we de mannen bevolen om ’n bokspringrij te vormen en ja hoor…….hupsakee……daar vlogen we als jonge meiden overheen………pffff….alle opdrachten uitgevoerd en het was pas 15.15 uur en we hoefden pas om 16 uur terug te zijn. Dus moe en voldaan zijn we eerst maar ’s ff lekker op ’n terrasje wat gaan drinken……welverdiend. Toen we stipt om 16 uur bij “D’n Bolle Boel” aankwamen, zaten de andere 5 dames al op het terras. Er werden wat ervaringen uitgewisseld en de spanning steeg ten top toen de jury de filmpjes ging bekijken. We werden weer naar binnen gedirigeerd en daar werd een en ander door genomen. Daar kwamen wij er achter wat die groep zoal had moeten doen: spugen in elkaars gezicht, rochel van teamlid opvangen, verkeer regelen, chinees praten en ook een verkleedact. Enne…….. tot onze stomme verbazing wees de jury die groep, van Ria dus, aan als winnaars. Wij vermoeden STEEKPENNINGEN of BELOFTES in NATURA…..anders kan het echt niet!!!!! Nee hoor dames…..het is jullie gegund en de grootste prijs was toch dat we de hele middag ontzettend bezig waren en heeeeel veeeel “in ’n deuk gelegen hebben” . Echt super! Omdat we daar ter plekke de filmpjes niet konden/mochten bekijken, zijn we met z’n tienen naar Ria gefietst en heeft dochter Linda er voor gezorgd dat we de filmpjes nog konden bekijken. Dus weer lachen!!!!! Ondertussen werden er ook nog door een paar hongerige dames krokketten naar binnen gewerkt. Celesty en Ria: bedankt voor de organisatie! Wat mij betreft: voor herhaling vatbaar zo’n “dames dagje uit”. Groetjes, Ine